Vrijetijdsmarketeers, waar zijn jullie?
In de afgelopen twee jaren ben ik op verschillende manieren
betrokken geweest bij analyses van drie branches uit de vrijetijdseconomie:
kamperen, watersport en traditionele chartervaart. Het gaat hierbij om drie sectoren
die onder druk staan, er is bij alle sprake van krimp, vergrijzing van het
ondernemerschap en hevige (prijs) concurrentie. Vooral de mainstream-aanbieders
in campings, jachthavens en charters hebben het zwaar. Brancheorganisaties
nemen hier hun verantwoordelijkheid en zijn druk aan de slag gegaan met
onderzoek, conferenties, promotiecampagnes en nog meer.
Wellicht wat
generaliserend, maar mij valt op dat bij al deze acties de oorzaken en
oplossingen stelselmatig gezocht worden in verbeteringen of aanpassingen van
het product: bijvoorbeeld kamperen moet veel luxer (‘glamping’) of juist
soberder (‘natuurkamperen’), de watersport moet meer bekend worden (‘welkom op
het water’) en de charters moeten meer bedden hebben, want dan worden ze
vanzelf meer rendabel. Nu is met deze acties niets mis, maar de vraag is of
daarmee een structurele oplossing wordt gevonden. Ik denk van niet. Mijn indruk
is dat bij al deze campagnes, conferenties en onderzoeken van alles overhoop
wordt gehaald, maar de consument veel te weinig aan bod komt. In al deze
sectoren moeten we juist terug naar de consument en zijn motieven of
drijfveren.
Er moet fundamenteel antwoord komen op de vraag waarom varen,
kamperen of reizen met de bruine zeilvloot zo leuk en zo de moeite waard is. Ik
doe in deze column een eerste poging om die drijfveren te identificeren.
Bijvoorbeeld kamperen is mijns inziens echt veel leuker dan een hotel of
bungalow als daarmee de oorspronkelijke beleving beter tot zijn recht komt: dus
een tentje op het strand, in het wildpark tussen de dieren of bij het
popfestival, vlakbij de artiest. De camper brengt je op plekjes waar nooit een
andere accommodatie is. En varen is bijvoorbeeld boeiender dan fietsen of
autorijden, omdat je dan meer vrijheid ervaart, je los komt van vaste wegen,
stoplichten en verkeersborden, je je kunt wanen in een grenzeloze wereld, waar
alles kan. Chartertochten zijn fantastische belevingen voor groepen en hebben
vooral een sociale functie, je ontmoet er andere, gelijkgestemde mensen of je
verdiept juist de band met je collega’s, vrienden en familie.
Deze benadering
verbreedt de doelgroep, want iedereen heeft weleens behoefte aan het verblijf
op dat ene bijzondere plekje en dan neem je dat eenvoudige tentje voor lief! Zo
betaalt de wildlifetoerist soms drie keer zoveel voor een tent binnen het
wildpark dan voor een comfortabel hotel er juist buiten. En zo is de betekenis
van een geslaagd teambuildingtraject of een nieuwe vriendschap vele malen
groter dan de intrinsieke waarde van een rondvaart. Nu zijn dit maar intuïtieve
beschouwingen van een praktisch denkend consultant en wat ervan waar is, laat
ik in het midden. Maar ik ben er wel vrij zeker van dat de benadering klopt:
dus eerst kijken wat de consument drijft en beweegt en dan pas toetsen of onze
diensten optimaal aan de latente behoefte tegemoet kunnen komen. En niet
andersom.
Hier ligt een taak weggelegd voor de talloze marketeers die in de vrijetijdseconomie werkzaam zijn, daarbij geholpen door gespecialiseerde onderzoeksinstituten en adviesbureaus. Zowel marketeers als onderzoekers zullen fundamenteler aan de slag moeten gaan en in ieder geval veel verder moeten kijken dan de kennis bij de bestaande aanbieders, want daarvandaan zal de vernieuwing niet komen. Dit is ook uitdrukkelijk in het belang van de branches en brancheorganisaties, omdat anders nieuwe intreders de verhoudingen weleens heel snel naar hun hand kunnen zetten met alle gevolgen van dien voor de bestaande bedrijven.