Thomas Cook Failliet. Wie volgt?
Wat kan de Nederlandse taal toch gortdroog zijn. Kil en koel. Terwijl de aankondiging van de ondergang van Thomas Cook toch met een enorme mokerslag de grondvesten van de reisindustrie dagen op haar grondvesten deed trillen.Thomas Cook failliet.
Nee, dan het Engels. Thomas Cook has collapsed…. Thomas Cook bust!Thomas Cook has ceased trading! In dit soort titels voel je tenminste de enorme dreun en impact van de neergang van de moeder alle reisorganisaties. Als communicatietool wint het Engels het vrijwel altijd van het Nederlands.
Helaas heeft Thomas Cook de oorlog die in de reisindustrie woedt niet gewonnen. Want toerisme is vandaag de dag een soort oorlogje voeren geworden. En zet je de verkeerde wapens in – of in het geval van Thomas Cook te láát inzetten – dan volgt automatisch overgave.
Het is nauwelijks te verkroppen. Thomas Cook – de naamgever die het concept vakantie bedacht – is niet meer. Honderdduizenden dromen weggevaagd, frustratie, woede, afknapper, ontgoocheling, onrust, onbegrip en 21.000 banen naar Filistijnen. De geïnterviewde vakantieganger op Schiphol had het niet beter kunnen verwoorden: "Het is klote!”
Dank u wel mismanagement. Want hoewel het bestuur van Thomas Cook zijn best deed om vooral te wijzen naar oorzaken als Brexit en een warme zomer waardoor veel toeristen in eigen land op vakantie gingen, kun je nuchter beschouwd maar een echte oorzaak aanwijzen – slecht beleid. Knappe jongen die een schuldenlast van 1,7 miljard euro kan opbouwen, en maar volharden in het eigenaar willen zijn van 100 toestellen, talrijke hotels en ruim 600 reisbureaus. Terwijl het credo van iedere onderneming wereldwijd vandaag de dag kostenreductie is. Maar echt dodelijk is natuurlijk het onvermogen van de Thomas Cook leiding geweest om niet tijdig de overstap naar het online tijdperk te maken. Daar verdien je dan als CEO 2 miljoen euro per jaar voor. Van harte gegund als je een bedrijf weet op te stuwen in de vaart de volkeren maar rampzalig als je een bedrijf naar de ondergang helpt.
En nog een andere bizarre constatering: juist het instandhouden van al die dure stenen reisbureaus heeft Thomas Cook in de VK mede de kop gekost, maar het zijn juist nu al die honderden reisbureaumedewerkers in Nederland die de bende die Thomas Cook CEO Fankhauser heeft achtergelaten mogen opknappen. Hulde, waardering en een groot standbeeld voor al die meiden en jongens die deze weken de kastanjes uit het vuur moeten halen om de sores van tienduizenden vakantiegangers in goede banen te leiden. Want wint het Engels het als taal van het Nederlands, Nederland wint het van Engeland in meerdere opzichten: een relatief gezonder Thomas Cook Nederland, wij hebben SGR, overuren makende TravelPro en Travmagazine redacties, voorlichters die 24 uur per dag paraat staan en betrokken reisagenten.
Een groot geluk bij een groot ongeluk. Maar u bent gewaarschuwd. De veldslag in de mondiale reisindustrie is nog lang niet ten einde. Het is wachten op het volgende debacle.