Onder de Spaanse zon
In het televisieprogramma Andere Tijden staat aanstaande zaterdag vakantievierend Nederland
in Spanje centraal. Onder de titel Onder
de Spaanse zon presenteren de makers van het geschiedenisprogramma privébeelden
van Nederlanders die al sinds de jaren twintig van het fijne klimaat genieten.
Spanje is dan al decennialang een geliefd vakantieland onder Nederlanders. Aan het begin van de twintigste eeuw is het nog ver weg en exotisch. Ten tijde van Franco houdt de vakantieganger zich niet met politiek bezig, ouden van dagen zitten er voordelig in de winterzon en gelukkig kun je er gewoon friet van Piet eten. Viva l’España!
De jaren 20
Al in de jaren 20 filmen Nederlanders hun vakantie in Spanje. Idyllische dorpjes, rustieke stranden, exotische bloemen en planten, spannende stierengevechten en genieten van de zon. Vakantie is dan nog lang niet voor iedereen weggelegd en al helemaal niet in het buitenland. Vakantie begint als onbetaald verlof, pas na de Tweede Wereldoorlog krijgen veel Nederlanders bovenop betaald verlof een extra vakantietoeslag.
Na WO2
Langzaamaan weten Nederlanders hun angst voor anders eten, voor pech langs de weg en andere talen te overwinnen. Vanaf eind jaren 60 worden de Spaanse kusten volgebouwd en in de jaren 70 komen de eerste golven massatoeristen.
Spanje is niet alleen in de zomer populair onder
Nederlanders. Begin jaren 70 trekken Nederlanders al naar Spanje om daar te
overwinteren. Lachen om het weerbericht in Nederland, gezellig samen met andere
landgenoten en vooral geen gekke culinaire uitstapjes. Of zoals een vrouw die
op het punt staat voor twee maanden naar Spanje te vertrekken het verwoordt in
het programma ‘Dagje Ouder’ in 1970: "Nou, ik ben niet van plan om olijfolie te
gebruiken, want we hopen daar gezond te blijven.”
Vanaf de jaren 80
De oudere overwinteraars zien ook de lage prijzen als groot voordeel van Spanje, maar enkele jaren later komt daar verandering in. In 1985 wordt er in het programma Aktua flink geklaagd over Spanje: mensen die al jaren dezelfde vakantie boeken, zijn opeens honderden guldens duurder uit. Volgens een NIPO-onderzoek uit 1989 gaan er minder Nederlanders naar Spanje door de te hoge prijzen, gedaalde service, slechte infrastructuur, groeiende criminaliteit en achtergebleven voorzieningen op kleine vakantieluchthavens.
In de nieuwe eeuw
Maar bij gebrek aan oudere vakantiegangers, zijn er altijd nog de jongeren die ondertussen de Spaanse costa’s hebben omarmd als favoriete ‘poel des verderfs’. Klagen gezinnen met kinderen en stelletjes in 1986 nog tegen Konsumentenman Frits Bom over de helse busrit naar Spanje met een gemiddelde reistijd van vijfentwintig uur, jongeren laten zich hier niet door tegenhouden... De feestende, zuipende en zich misdragende jongeren zorgen begin jaren 2000 voor een imagoprobleem voor Spanje, maar toch is het altijd een populair vakantieland gebleven onder Nederlanders.