RECRON op weg naar een nieuwe toekomst met HISWA
RECRON-voorzitter Cees Slager blikt terug op een intensieve periode
Waarom ben je voorzitter van RECRON geworden?
"Dat is enerzijds het gevoel geweest van ‘het is mijn beurt’ maar heeft ook te maken met mijn visie op een brancheorganisatie. Ik loop al heel lang in Den Haag en weet dat een brancheorganisatie belangrijk is als je als collectief je stem wilt verheffen.”
Wie krijgen ze als voorzitter?
"Als je iemand zoals mij aantrekt moet je je goed realiseren dat ik ondernemer ben. Ik doe het zoals ik een onderneming zou opzetten en niet volgens de bestuurlijke lijnen. Dat leidt tot hele korte slagen en dat hebben ze wel gemerkt.”
"De overheid is een monster dat moet worden geremd"
Wat vind je dat een brancheorganisatie moet doen?
"Een brancheorganisatie moet naderend onheil weten te keren. En het naderend onheil komt bijna altijd van de overheid. De overheid is een monster want die wordt niet geremd en wil altijd meer. Meer belasting, meer macht, meer ambtenaren. Dat is wat inherent is aan de staat. Dat bedoel ik niet lelijk want de staat heeft ook zijn democratisch gestuurde opdracht, is herverdeler en functioneert in onze samenleving zoals ze moet functioneren. Maar je hebt spelers eromheen nodig die de staat steeds terugdrukken. Als je dat niet goed organiseert, dan word je gewoon opgegeten. Om die balans te behouden, heb je onder andere goede brancheorganisaties nodig die tegenwicht kunnen bieden. Die kunnen aangeven dat bepaalde maatregelen heel veel impact hebben op het concurrentieverhouding, de investeringsquota, geluk van werknemers of goed functionerende bedrijven. Dat is de kern van de belangenvereniging.”
En initiatieven richting consument zoals Elke Plek of Footzy, hoe sta je daar tegenover?
"Wij zijn geen marktpartij. Voor alles wat met markt te maken heeft, moet je in een andere vergaderzaal zijn. Dat kunnen we niet leveren. Alles wat de laatste jaren geprobeerd is met markt heeft onvoorstelbaar veel geld gekost en uiteindelijk eindig je in de modder. Want dat gaat niet samen met een brancheorganisatie.”
"Toen was het een onzalig idee en heeft heel veel geld gekost"
Maar de kleine bedrijven willen dit toch graag?
"De intentie voor de kleine marktpartijen daarachter snap ik. Maar in het bestuur had iemand moeten zeggen: ‘Zullen we eens even met onze concerns gaan praten, hoe zij dit vinden?’ Want zij moeten dit dragen. Maar dat gaat niet gebeuren want de concerns gaan hun eigen merk niet opgeven. In de tijd dat het ontwikkeld werd, waren bovendien de bedragen in het kamperen veel te klein om daar een goed verdienmodel op los te laten. Of je 10 procent van een bungalowboeking krijgt of 10 procent van een camping maakt echt heel veel uit. Nu is dat allemaal weer opgeschoven maar toen was het een onzalig idee en heeft heel veel geld gekost.”
Toen je voorzitter werd zat RECRON in enorm in zwaar weer. Was je niet bang dat een faillissement aan je zou blijven kleven als het niet zou lukken? En was het niet eenvoudiger geweest om een nieuwe brancheorganisatie te starten?
"RECRON is 50 jaar in Den Haag aanwezig, heeft een goede reputatie bij de leden en die naam zit bij heel veel mensen tussen de oren. Dan kun je zeggen, laat maar gaan, het explodeert en we zien wel, maar dan ben je de naam en de contacten in Den Haag kwijt. Je gooit dan te veel weg.”
Wat had je voor ogen toen je aan de klus begon?
"Ik wilde op basis van een zelf verzonnen missie de boel bij elkaar houden en zorgen dat de representativiteit niet in gevaar kwam. De grote concerns redden zich wel als RECRON er niet meer zou zijn, maar je verliest de kleine bedrijven en daarmee de representativiteit die je als brancheorganisatie nodig hebt. Die kleine bedrijven staan dan hulpeloos te kijken, weten nauwelijks wat er aan de hand is en missen het overzicht om weer een nieuwe brancheorganisatie op te richten. Dat gaat gewoon niet lukken want de grote concerns gaan niet mee, die hebben zich dan al lang bij bijvoorbeeld KHN aangesloten en daar een bedrijfsgroep gekregen.”
"Alles wat in een organisatie fout kon zitten, trof ik aan"
Wat trof je aan bij RECRON?
"Een doodgeslagen organisatie met gedemotiveerde mensen die in verwarring waren en een lekkende kas. Alles wat in een organisatie fout kon zitten, trof ik aan. Met nog eens een sceptische houding van alles en iedereen eromheen. Zo van ‘je gaat toch dood, dus waarom zou ik nog moeite voor je doen’. Ik zeg niet gauw dat dingen op een kantelmoment hangen, maar RECRON hing echt op een kantelmoment. Dat had niet een half jaar langer moeten duren, dan was deze organisatie helemaal ter ziele gegaan.”
Hoe is RECRON toch in dat moeras verzeild geraakt?
"De vorige directie heeft volgens mij terecht het plan opgesteld om RECRON weer duurzaam naar de toekomst te sturen en afscheid te nemen van een aantal nare dossiers. Dat is uitgelopen op een machtsstrijd tussen enerzijds directie en bestuur en anderzijds medewerkers en leden. Het aardige is dat ze alle drie in onwillekeurige volgorde elkaar te lijf gingen zonder dat ze het van elkaar wisten. Dat zie je dan eindigen in een groot moddergevecht dat niemand kan winnen, waar de intenties allemaal zuiver zijn, maar het einddoel niet gehaald wordt en het wel heel veel geld gekost heeft.”
De benoeming en activering van het nieuwe bestuur verdiende ook al geen schoonheidsprijs. "Wij zijn eind juni 2017 benoemd onder voorwaarde dat de jaarrekening 2016 door het oude bestuur afgewikkeld zou worden met een goedkeurende verklaring van de accountant. Dat ging niet helemaal goed en we konden pas 16 maart 2018 formeel als bestuur aan de slag. Dat is nog maar 7 maanden geleden en sindsdien is het heel hard gegaan. Het was wel een gunstig moment om in te stappen. De verwarring was compleet, iedereen zocht een oplossing en wij kwamen met een nieuw plan: Back to basics, wat betekent dat we er primair voor de leden zijn en toen dacht iedereen: ‘Dat gaan we doen’. Het momentum om te kunnen reorganiseren was nooit zo gunstig als toen.”
Maar het was wel een drama voor het personeel.
"Bij wijze van spreken liep het bloed door het gebouw want er moesten veel mensen weg. Dat had te maken met het nieuwe programma, een nieuwe inhoud waar veel mensen niet meer bijpasten, maar had ook te maken met een financiële noodzaak. RECRON heeft echt zware verliezen geleden. Er is heel veel geld over de balk gegaan en dat moest zo snel mogelijk stoppen.”
"Dan waren we echt failliet geweest"
Is er nog wat over van het beroemde weerstandsvermogen?
"De situatie was zeer beroerd, 2016 sloten we af met een bescheiden verlies maar 2017 leverde al zes ton verlies op en de begroting 2018 van het oude bestuur ging uit van 9 ton verlies met geen enkele zekerheid dat 2019 een gunstig saldo kon laten zien. Aan 2017 konden we niets meer doen, want dat jaar was al gelopen maar voor 2018 hebben we het geprognosticeerde verlies van 9 ton tot naar 3 ton teruggebracht. En voor 2019 hebben we een sluitende begroting. Van het oude weerstandsvermogen hebben we dan nog tussen de 7 en 8 ton over. Dat hadden we niet gered als we zo doorgegaan waren. Dan waren we echt failliet geweest.”
Toch zien jouw plannen er niet zo anders uit als die van het oude bestuur.
"Ik voer grotendeels uit wat het oude bestuur al bedacht had. Ik doe het alleen op een hele andere manier. De vlam is in de pan gegaan toen het oude bestuur en directie van de 34fte's er 32 boventallig verklaarden. Die moesten allemaal opnieuw solliciteren of ontslagen worden. Dat gebeurde in januari terwijl ze in december al goedkeuring hadden gekregen voor de sanering. Dat heeft tot heel veel commotie geleid waarbij het bestuur heeft vastgehouden aan het eerdere besluit en financieel ook niet anders kon. Maar inmiddels waren de emoties zo hoog opgelopen dat de leden alle plannen afstemde en het bestuur aftrad omdat ze geen verantwoording voor de nieuwe situatie wilden nemen.”
En de nieuwe directeur moest ook weg.
"Ze is de regie gaandeweg kwijtgeraakt en ook haar kredietwaardigheid. Als je nu heel clean van boven naar beneden kijkt en je ziet de casus, dan heeft zij een deel van het voorwerk gedaan waar wij als nieuw bestuur gebruik van hebben gemaakt. Uiteindelijk zijn er geen 34 personeelsleden uitgegaan maar 21.”
Maar wel op een andere, menselijke manier?
"Dat is wat er gezegd wordt, maar wat is er menselijk aan het opruimen van een organisatie en het ontslaan van mensen? Dat wordt in deze samenleving altijd gekwalificeerd als onmenselijk.”
"De regiomanagers zijn onmisbaar in de relatie van de organisatie naar de leden toe."
Voor de leden zijn de regiomanagers altijd erg belangrijk geweest. Blijven ze?
"De regiomanagers zijn onmisbaar in de relatie van de organisatie naar de leden toe. Ik heb geprobeerd dat te kanaliseren en de grote lijnen te pakken. Maar we moeten wel de specifieke individuele belangenbehartiging parkeren want we hebben niet zoveel mensen meer. Als je consulenten die tegen hun pensioen aanzitten en heel veel kennis hebben, wilt ontslaan, vind je mij niet aan je kant. Want dan draag je kennis de organisatie uit en heb je geen organisatie meer. Door de fusie met HISWA gaan we weer van vier naar tenminste zeven consulenten. Er komt dus weer ruimte. Bovendien willen we graag verjongen.”
Wat vinden de leden nu van de situatie bij RECRON?
"Wat ik van leden terug krijg, is dat ze best onder de indruk zijn hoe snel het weer de andere kant op kan gaan. De meest gehoorde kreet is wel 'Thank God, er is een ondernemer die op de stoel zit.' Ze hebben erg veel vertrouwen en dat stralen ze uit naar de medewerkers en het nieuwe bestuur.”
De fusie met HISWA kwam voor velen als een donderslag bij heldere hemel. Ook voor jou?
"We zijn vanaf dag 1 met HISWA in gesprek geweest om een fusie te verkennen. HISWA heeft ook zijn eigen problemen en we zijn op basis van gelijkwaardigheid het gesprek ingegaan.”
"Hoe groter je bent, hoe eerder er naar je geluisterd wordt"
Waarom gaan RECRON en HISWA fuseren?
"Er is maar één hoofdargument en dat is dat we samen sterker staan ten opzichte van de taak die we gekregen hebben van onze leden. Dat is belangenbehartiging, representatie en voor HISWA ook nog een deeltje markt. Dat is de achterliggende gedachte. De gedachte is dus niet geweest: ‘Wij gaan fuseren omdat we daar veel geld mee kunnen besparen.’ Natuurlijk komen er synergie-effecten maar we willen dat geld weer terugploegen in de opbouw van de organisatie en het aantrekken van jonge, nieuwe mensen die de organisatie met de juiste kennis kunnen bedienen naar de toekomst toe. Daarvoor is het belangrijk dat je groot genoeg bent om ze een loopbaanperspectief te kunnen bieden. Aan de belangenbehartigingskant is het hoe groter je bent, hoe eerder er naar je geluisterd wordt. Die twee zaken zijn voor mij de insteek voor de fusie geweest.”
"Elke fusie wordt bepaald door de poppetjes"
Waarom lukte jou wel wat vele anderen niet is gelukt?
"Ik weet dat elke fusie bepaald wordt door de poppetjes en op dit moment kunnen de topfiguren bij RECRON en HISWA heel goed met elkaar samenwerken. Wat ook hielp was dat we bij RECRON geen directeur meer hadden. Ik heb zelf de ervaring en de leeftijd om niet dominant te zijn en hoefde niet per sé de nieuwe voorzitter te worden. Dat is de bakermat voor een goede fusie en de groei naar een nieuwe organisatie die wij vanaf 1 januari 2020 willen neerzetten.”
Wat het ingewikkeld maakt, is dat HISWA ook een hele maakindustrie vertegenwoordigd.
"Dat hoor ik ook. Maar heel veel mensen vergeten dat RECRON ook een maakindustrie heeft. Dat zijn de caravan-, tent- en chaletbouwers. Ik kan me voorstellen dat er voor onze maakindustrie ook een sectie komt, net zoals die er al in binnen HISWA is.”
Is het je droom dit verder uit te bouwen naar andere sectoren?
"Als je kijkt naar de doelstelling dat je een grotere partij bent en daardoor interessanter bent om mee te praten waardoor je op beleidszaken een podium krijgt, is het aanhaken van andere sectoren zeker een interessante optie. Als je een grote achterban vertegenwoordigd, word je gewoon gebeld want de minister wil je mening even horen. Dat gebeurt niet met kleine partijen. Ik kan me zo voorstellen dat als deze fusie zich bewijst, andere organisaties nog eens komen praten.”
Is er al een naam?
"HISWA-RECRON wordt de naam van de nieuwe organisatie.”
En een locatie?
"We hebben in gezamenlijkheid gekozen om aan de oostkant van Amersfoort en Zeist een nieuw kantoor te realiseren. We steken erop in dat de ANVR met ons meegaat en wellicht de Federatie Particulier Grondbezit.”
Wordt Geert Dijks directeur?
"Ja, Geert Dijks wordt de nieuwe directeur en Martin Maassen wordt plaatsvervangend directeur. Die twee worden een heel goed team, daar ben ik van overtuigd.”
En de voorzitter?
"Peter Brussel van HISWA wordt de voorzitter van de nieuwe fusieclub. Peter is CEO geweest van grote ondernemingen, door de wol geverfd en ook zo’n 10 jaar jonger dan ik. Dat wil niet zeggen dat ik het niet zou kunnen maar ik ambieer een andere rol. Als vicevoorzitter heb ik meer bewegingsvrijheid op dossiers dan als voorzitter. Dat is de reden dat ik me graag nog als vicevoorzitter of bestuurslid voor de nieuwe organisatie wil inzetten.”
"Het is ook tijd voor vernieuwing"
Maar is het niet heel belangrijk dat je voor RECRON-leden, die de afgelopen jaren heel wat over zich heen hebben gekregen, als een soort anker in die nieuwe organisatie blijft?
"Zo wordt dat door de leden gevoeld en dat ga ik ook zeker doen. Maar het is ook tijd voor vernieuwing. Ik ben 68 en laten we nu verstandig zijn en mensen die nog zeker tien jaar kunnen excelleren, een goede achtergrond hebben en bewezen hebben dat ze het ook kunnen, nu voorrang geven.”
Als je nu terugkijkt. Wat voor gevoel overheerst na deze intensieve periode?
"Ik vond het ongelofelijk leuk en enerverend om te doen. Het heeft me ook veel gebracht want ik begrijp nog beter hoe mensen in elkaar zitten. Uit de corporate wereld naar een ledenvereniging is ook wel heel erg interessant , maar ik voel me als een vis in het water als het gaat om belangenbehartiging. Ik heb natuurlijk parttime drie jaar in Brussel gezeten en loop nu met mijn regenjas en typemachine over het Binnenhof. Dat vind ik ongelofelijk leuk. Om te kijken waar we als organisatie iets naar ons toe kunnen halen of waar we de staat met de lange vingers zodanig beteugelen dat er ook nog iets voor de ondernemer overblijft. En dan de leden, hartverwarmend hoe ze reageren. Dat is eigenlijk de echte beloning en tot nu toe hebben ze me enorm beloond.”
Waar hoop je over een paar jaar met RECRON te staan?
"Dan ben ik al lang weg. Oud maakt plaats voor jong. Mag ik ook eens op een bootje zitten en varen?”
