Roland Kleve, director of the Academy of Leisure & Events, Breda University of Applied Sciences writes the closing column of this edition of Uncover.

Winter! Ook in de donkere winterdagen zijn we op zoek naar vertier. Veel Nederlanders gaan op wintersport, maar ook in Nederland wordt steeds meer georganiseerd in de winter, van ijsbanen tot kerstmarkten tot winterfestivals als het Dickens festijn of het wintercircus. Dit nummer staat dan ook in het teken van wintervertier.

Prof. Dr. Hans Oerlemans heeft meer dan 40 jaar onderzoek gedaan naar de reactie van ijskappen en gletsjers op klimaatverandering. Hij is sinds 1989 verbonden aan de Universiteit Utrecht. Een mooie interviewgast voor dit winterse themanummer van Vrijetijdstudies. Hij laat zijn licht schijnen op klimaatverandering en de betekenis daarvan voor winterse vrijetijdsbesteding.

Steeds schaarser wordende ijsperioden in Nederland, skiliften die sluiten in de Alpen, skiën over een witte streep, het krimpen van gletsjers. Wie dit soort berichten in de media volgt zou denken dat wintersport niet meer bestaat. Dat valt echter mee. Ondanks de alarmerende berichten over een veranderend klimaat beoefenen veel Nederlanders nog steeds wintersporten.

Door de jaren heen zijn skiresorts uitgegroeid tot volledige vakantiebestemmingen, inclusief verwarmde skiliften en gegarandeerde sneeuw. De grootste bedreiging voor skitoerisme is klimaatverandering. Voor skitoeristen betekent de verminderde sneeuwzekerheid dat het ideaalbeeld van een wit besneeuwd skiresort steeds minder overeen zal komen met de realiteit. Om meer inzicht te krijgen in hoe de ideaalbeelden van Nederlandse skitoeristen er precies uitzien, en in hoeverre ze aanknopingspunten bieden voor andere, meer duurzame vormen van wintersport, is er door studenten van de Breda University of Applied Sciences (Pre-Master Leisure and Tourism Studies), onderzoek gedaan naar de "tourist imaginaries” met betrekking tot ski toerisme.

Carbidschieten is een intrinsiek onderdeel van het Nederlandse immateriële culturele erfgoed. Deze traditie, diepgeworteld in de Drentse dorpen, verenigt gemeenschappen tijdens de koude oudejaarsdagen. Deze eeuwenoude praktijk, de ogenschijnlijk simpele actie van het lanceren van een bal uit een met carbid gevulde melkbus, belichaamt in werkelijkheid een rijke traditie en een sterk gemeenschapsgevoel.

Het aantal coöperaties is de afgelopen jaren flink gegroeid in Nederland. Binnen de toeristische sector zien we de coöperatie echter nog maar weinig terug komen (op dit moment zijn er slechts zeven actieve coöperaties in de sector). Tegelijkertijd liggen hier mogelijk kansen om toerisme bij te laten dragen aan bredere maatschappelijke doelstellingen en uitdagingen rondom duurzaamheid en leefbaarheid binnen de sector aan te gaan. In dit artikel onderzoek ik op welke manier de coöperatie een bijdrage zou kunnen leveren rondom vraagstukken op het gebied van duurzaamheid, en in welke situaties een coöperatie een antwoord zou kunnen zijn voor uitdagingen binnen de toeristische sector.

Rond deze tijd van het jaar worden er overal ter wereld weer volop kerstmarkten georganiseerd. De kerstmarktensector is de afgelopen decennia gigantisch gegroeid; alleen al in Duitsland – een geliefd reisdoel voor Nederlanders als het op kerstmarkten aankomt – is het aantal kerstmarkten sinds de jaren ’70 verdrievoudigd (McKeever, 2021). Kerstmarkten kennen een lange traditie en worden alom gekoesterd. De traditie in Duitsland is bovendien zo diepgeworteld, dat er enige tijd geleden door enkele wetenschappers en historici zelfs gesproken werd over het indienen van een UNESCO-aanvraag om de Duitse kerstmarkt te erkennen als immaterieel erfgoed (McKeever, 2021).

Door wat en wie wordt eventcoördinator Josefien Boor van Beekse Bergen geïnspireerd?